Afscheid nemen bestaat niet!

Lieve allemaal,

Voordat we aan ons grote avontuur in Laos begonnen hebben we als echte sexy Jane's de Gibbon experience gedaan. Dat betekent drie uur lang zwieren, roetsjen, vliegen en abseilen door de jungle van Thailand. Wat letterlijk een 'hoogtepunt' van onze reis is!
Hierna hadden we een slowboat naar geboekt naar Luang Prabang, Laos. Helaas kwamen we bij de grens er achter dat het water in de Mekong te laag stond. Met als gevolg dat:
A) je 8 uur op de grens tussen Laos en Thailand moet wachten;
B) je een prachtige VIP bus beloofd wordt (dat klinkt goed!);
C) je nieuwe vrienden maakt;
D) alle bovenstaande antwoorden.
Jullie raden het al, antwoord D!
Na acht uur in de hitte gewacht te hebben zagen wij onze bus voor de komende 12 uur: een rammelende, met gebarsten ruiten (lang leve duck-tape), motorkaploze bus. Het werd nog uitdagender; want er was te weinig bagageruimte en een half dozijn locals die mee moesten. Dus knieen in je nek, rugzak op de grond en een slapende local tegen je aan... Ons hoor je niet klagen, vooral Sina niet want die werd bij elke bocht/hobbel gelanceerd , dolle pret! ;)
Na deze, wat we toch wel kunnen uitdrukken als HELSE, busreis, kwamen we aan in Luang Prabang. Hier hebben we gechilled bij een mooie waterval en genoten van het uitzicht bij de hoogtste tempel met ondergaande zon. Ook de night market is die dagen goed bezocht.

Met vrienden die we op de grens hadden leren kennen, zijn we naar Vang Vieng afgereisd om te gaan 'tuben'. Tuben is een kroegentocht in een grote zwemband over de rivier langs vele vele bucketbarren. Denk aan Salou, verdere uitleg is dan niet nodig. Natuurlijk waren er ook hele mooie grotten, maar die hebben we amper bekeken. Want Sina ging naar het ziekenhuis wegens hoge koorts en uitdroging. Tsja, niet zo verrassend meer, maar de buikgriep heeft weer toegeslagen :(
En dit geluk deel je nooit alleen, dus we waren met z'n allen aan de antibiotica... En dat is heel fijn als je in 'Salou' zit, want met je antibiotica geen biertje (en dus geen tuben) en met deze griep al helemaal geen busreis naar de volgende stad.

Toen iedereen weer aan de betere hand was hebben we de bus genomen naar Vientianne, de hoofdstad van Laos. Hier zijn we twee dagen geweest, hebben wat rondgefietst en de gouden stupa bekeken.

Inmiddels zijn we in Tha Thek. Waar we met een ander Nederlands meisje aan een driedaagse trekking op een motorbike (lees opgevoerde scooter met versnellingen) begonnen. Echt supergaaf! Allemaal geen ervaring, maar nu inmiddels wel. Nu hebben we het echte Laos gezien, echt prachtig! Helaas konden we deze 'Loop' niet afmaken in verband met het ziekzijn van Sanneke.

Hier houdt het Sinas-avontuur dan ook op. Sanneke keert deze week terug naar NL en Sina gaat verder alleen. Even slikken en natuurlijk ontzettend spannend. Van beiden een dapper besluit!
Avonturen van Sina blijven wel gewoon op deze site te volgen, dus wie nog interesse heeft... ;)

Onze reis tot zo ver was super! We hebben genoten, maar helaas scheiden onze wegen hier. Bedankt voor al jullie reacties!

Veel liefs, Sanneke & Sina